Ruch klasyczno - romantyczny [4]

Hiszpania

1798- antyfrancuska koalicja

1808-  wkracza wojsko francuskie, wywołując rebelię. Tron należy do brata Napoleona - Józefa.

→ stłumione powstanie madryckie → powstania w całym kraju

od 1814- Bitwa pod Samosierrą 

→ Na tronie zasiada Ferdynand VII, ale nie spełnia nadziei, zaostrza się cenzura

Francisco Goya

W pierwszych dziełach czuć rokoko: Sprzedawca porcelany (lekkie, kontrastowe tony błękitu, żółci i czerwieni), Maja naga i Maja ubrana - pozornie realistyczne i rzeczowe, jednak przesiąknięte erotyzmem.

1791- choroba, czego następstwem jest głuchota i izolacja od otoczenia, a sztuka nabiera wyrazu

Goya był malarzem nadwornym Karola IV, Józefa Bonaparte i Ferdynandowi VII, jednak jego twórczość jest głównie osobista i biograficzna. Swoje cykle najczęściej malował akwafortą i akwatintą. 

Ruch klasyczno - romantyczny [3]

Niemcy

Architektura

W klasycyzmie niemieckim inspirowano się niemal wyłącznie starożytną Gracją. Budowle są monumentalne, mają pewien rys ciężkości, surowości. Odmiennie niż w Anglii, która także hołdowała formom helleńskim, nie wiążą się z pejzażem. 

Malarstwo

Caspar David Friedrich - był największym niemieckim romantykiem, twórcą wyjątkowo duchowek odmiany malarstwa pejzażowego. Urodzony w sennym, nadmorskim miasteczku, odebrał surowe i religijne wychowanie. Wczesna śmierć matki i brata, prawdopodobnie nasiliła jego pesymizm. Po studiach w Kopenhadze osiedlił się w Dreźnie, gdzie szybko wchłonął romantyczną filozofie i literaturę. Zaczął malować w 1807r. i jego twórczość od razu wywarła ogromne wrażenie. Chłodne panoramy stawały się coraz pełniejsze w tęsknotę, mistyczne alegorie, w których wybrzmiewało pragnienie duchowego ukojenia. Lubił przedstawiać postacie tyłem gdyż przez to stawały się uniwersalne. Lubił też przesłaniać swoje pejzaże mgłą, aby rozbudzić wyobraźnię widza.
Artysta w swoich dziełach stosował układy horyzontalne, a tony barwne i walorowe są ściszone. Całą płaszczyznę nasyca wyraźne, lecz niezbyt jaskrawe światło. Opis kształtów jest dokładny, precyzyjny.

Filip Otto Runge - Jego talent ujawił się dopiero po 20. roku życia. Pomimo, że był zdolnym portrecistą, najbardziej znany jest z alegorycznych dzieł nasyconych niejasną symboliką romantyczną. Twierdził, że "kolor to istota sztuki". 

NAZAREŃCZYCY - bractwo św. Łukasza utworzone przez kilku studentów - m. in. Peter von Cornelius, Friedrich Overbeck, Franz Pforr. Uczniowie Wiedeńskiej Akademii Malarstwa, którzy spragnieni wolności, w 1809 roku rzucili akademickie studia, pragnąc odrodzić niemieckie malarstwo. Pojmowali je jak mistrzowie średniowieczni, jako służbę służenia Bogu i chcieli by ich sztuka  miała aspekt uniwersalny, by skłaniała ku wyższemu, idealnemu światu. 
Tworzyli w Rzymie i w Monachium. Mimo zainteresowań romantycznych i opozycji przeciw klasycyzmowi - wiele mu zawdzięczali. Idealizacja i upiększanie kształtów natury wypływa u nich z pobudek religijnych, jednak ostateczny efekt bliski jest klasycyzmowi. Mieli ogromny wpływ na sztukę religijną.